Οι κολπίτιδες αποτελούν το συχνότερο λόγο επίσκεψης στο γυναικολόγο παγκοσμίως. Αφορούν σε φλεγμονή του βλεννογόνου του κόλπου που μπορεί να επεκτείνεται και προς τα έξω γεννητικά όργανα, αλλά και προς τα πάνω στη μήτρα και τις σάλπιγγες, προκαλώντας ποικίλα συμπτώματα.
Τα κύρια συμπτώματα των κολπίτιδων είναι ο κνησμός (φαγούρα), ο καύσος (κάψιμο) και η υπερέκκριση υγρών από τον κόλπο, που μπορεί να είναι δύσοσμα και ποικίλου χρώματος και σύστασης, ανάλογα με τον παθογόνο μικροοργανισμό (καφέ, κίτρινα ή πράσινα / λεπτόρρευστα ή παχύρευστα). Η αιτία δημιουργίας των κολπίτιδων είναι η αλλαγή της ισορροπίας της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου, η οποία αποτελείται από μικροοργανισμούς που κανονικά συμβιούν αρμονικά εντός του κόλπου. Παράγοντες που διαταράσσουν την αρμονική αυτή ισορροπία και μεταβάλλουν το PH του κόλπου είναι:
η κακή υγιεινή
οι ορμονικές αλλαγές κατά την εγκυμοσύνη , το θηλασμό ή την εμμηνόπαυση
η θεραπεία με αντιβιοτικά
τα σπερμοκτόνα σκευάσματα αντισύλληψης
η σεξουαλική επαφή
η λοίμωξη σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος
Οι συχνότερες κολπίτιδες είναι η μυκητιασική, η βακτηριακή, η κολπίτιδα από τριχομονάδα και η ατροφική.
Η διάγνωση της κολπίτιδας γίνεται κατόπιν ανάλυσης του δείγματος κολπικών υγρών (κολπική καλλιέργεια) που λαμβάνει ο γυναικολόγος κατά την κλινική εξέταση. Για να είναι ακριβής η ανάλυση του δείγματος δεν θα πρέπει να γίνεται χρήση κολπικών σκευασμάτων για 2-3 ημέρες πριν την εξέταση από το γυναικολόγο.
Για την αποτελεσματική θεραπεία της κολπίτιδας είναι απαραίτητο να ληφθούν πρώτα τα αποτελέσματα της κολπικής καλλιέργειας. Διαφορετικά, μια «τυφλή» θεραπευτική αγωγή θα οδηγήσει σε υποτροπή των συμπτωμάτων και ένα φαύλο κύκλο χρήσης φαρμάκων που θα ταλαιπωρήσει τη γυναίκα για εβδομάδες.
Η θεραπεία μπορεί να έχει τη μορφή χαπιών από το στόμα ή / και κολπικών τοπικών κρεμών και gels και είναι απαραίτητο να συνεχιστεί για το προτεινόμενο από τον ιατρό χρονικό διάστημα, ακόμη κι αν τα συμπτώματα υποχωρήσουν αμέσως.
Η πρόληψη των κολπίτιδων μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους που θα εξατομικεύσει ο γυναικολόγος με βάση το ιστορικό σας.
Μερικά από τα μέτρα πρόληψης είναι:
αποφυγή χρήσης ταμπόν και καλλυντικών στον κόλπο
πλύσιμο της ευαίσθητης περιοχής μόνο με χλιαρό νερό αποφυγή χρήσης στενών ενδυμάτων με συνθετικά
στοχευμένη χρήση προβιοτικών
θεραπεία υποκείμενων νοσημάτων όπως πχ ο σακχαρώδης διαβήτης